12 Şubat 2011 Cumartesi

Bir Abla'nın İtirafları: Açmayın İtiraflar !!! :))) !!!

Öncelikle, kardeşlerle ilgili yazıyı yazmamın tek sebebi, bugun Alara'nın, kız kardeşimin doğum günü olmasıdır... Buradan yola çıkarak...


Kardeşi olmayan bilmez...


Çok sevdiği bir arkadaşı, dostu için "ama o da benim kardesim sayılır nasıl bir şey oldugunu biliyorum" der ama o da olmaz! 


Kardeş, çok sakat, çok tuhaf bir mevzu. Senin bir yarı'n olması dışında, anneni-babanı paylaştığın biri. Senden küçükse, ilk geldiğinde seni tedirgin eden bir yabancı, senden büyükse, sen dünyaya gelmeden önce, onun annenle-babanla yaşadıklarını sinsice merak ettiğin gerçek bir aile bireyi.


Benden 9,5 yaş ufak olan, bütün dünyayı onun için bir kenara atabileceğim bir Alara Saran var.. Hayatımın en salak zamanlarında, sinirimi ondan çıkardığım, en mutlu oldugum anda, kimseye göstermediğim bir takım deli saçması sevinç hareketlerini, utanmadan paylaşabildiğim tek kişi.
Açıkçası evde çok fazla vakit geçirmediğimden, onunla herseyi paylaşamıyoruz, bazen bir takım seyleri kacırmaktan cok korkuyorum. Bana herseyini anlatmaz mesela! Çünkü ben hiyerarşik bir düzen kurmuş, zaman zaman çok katı kuralları olan, onun için en iyisinin, en düzgününün olmasını istediğim için, pek çok şeyine "kendimce" yasaklar koyan, sınırlar koyan bir abla oldum... Bundan hoşnut muyum? Evet... Cunku ben buyum. 
Bir de güzel bir kız oldugu için zaman zaman bakıp "ulen ne güzel kız oldun be" diyorum.. Eskiden içimden derdim bunu artık direk yüzüne söylüyorum :))


Ancak... Bütün benim saçmalıklarımdan kurtulduğumuzda;


O artık 17 yaşında.. Kiminize göre 17 yaş "daha bebek" ama ona göre ve bana göre "o bir birey". Kendi tercihleri, kendi zevkleri var saygı duyulması gereken.


Bazı ailelerde kardeşler, sıkıntılıdır.  Bazen kardeşlerle görüşülmez, bu kardeşler hayalardan çıkarılır... Aynı anadan çıkan 2 farklı kişi olunur, bambaska hayatlar... 


Kardeş olmak kolay değildir. Arkadaslık gibi değil.. Arkadaslık-dostluk-kankalık... Kardes olmanın bunlarla uzaktan yakında alakası yok.. Kardeslik sorumluluk istiyor, büyüdükce bu sorumlulugu daha da cok hissediyorsun.. Bu bir yük mü? Bazen.. Bazen hiç değil, dunyanın en güzel seyi.. Yapayalnız kalsam, benim kardeşim var, beni kosulsuz sartsız sevecek, agladıgımda, güldüğümde benimle olabilecek biri.. 


Bazen biz de tuhaf seyler yasıyoruz, ben kendi içimde çok daha büyütüyorum o bazı seyleri, sanki annesiymişim gibi dusunmeye baslıyorum.. Ama annesi olmadıgımı idrak etmek zor oluyor, arkadaslarım, etrafımdakiler beni uyandırmadıkça, annecilik oynamaya devam ediyorum...


Yazacak daha çok fazla seyim var... Ama bugun onun dogum gunu oyuzden "kardeslik" hakkında avantaj-dezavantaj konusmak istemiyorum..


Bundan 9 sene evvel, 3 kişilik cekirdek ailemize, böyle kara kuru, kocaman gözlü bir bebek gelmişti. O zamanlar anlayamamıstım, dogdugu ilk gün kucagıma aldıgımda onun bir "insan" oldugunu bile anlayamamıstım :) Benim için sancılı bir yaştı, ergenlik ve civarında korkulu gunler yasıyordum.. Alara geldiğinde hersey daha da korkunc olmaya baslamıstı... "annem-babam beni unutacak" demiştim.. Hiç bir zaman unutmadılar..
Bu da anne baba hüneri.. İki kişiyi aynı anda, aynı dozajda sevebilmek, hayranlık yaratıyor...


Alara ile ilişkimizin tadına daha yeni yeni varabiliyorum, cunku buyuyor!.. Mesela muzik zevkini anlamaya calısıyorum, ona güzel müzikler dinletmeye calısıyorum ama en nihayetinde o sadece kendi hosuna gideni dinliyor :) 
Aramızda güzel bir ilişki var ve samimiyiz, en önemlisi de bu.
Bana arka cıkıyor yeri geldiğinde!
Yeri geldiğinde bana bagırıp cagırıp odasına gidiyor. Yeri geldiğinde "bunlarla mı dışarı çıkacaksın" diyor üzerimdeki kıyafetlere bakıp :) Yeri geldiğinde kendi dolabındaki herşeyi bana veriyor, yeri geldiğinde bana hasta bakıcılık yapıyor, yeri geldiğinde beni okadar çok güldürüyor ki, katıla katıla en son ne zaman bukadar gülmüştüm diye düşünüyorum, dünyanın en komik kızı falan heralde...
Yeri geldiğinde ikimizde 3 yaşına dönebiliyoruz ve bunu baskasının yanında asla yapamayacagımız bildiğimiz için tadını cıkarıyoruz... Sırlarımız var... Sigara içtiğimi ailede ilk bilen o.. Ve daha ufacıktı, bunun altından kalkmıştı, bende cesurca bu sorumluluğu ona vermiştim.. Sır saklamanın ne kadar özel bir yetenek oldugunu, insanın iradesiyle ilgili oldugunu ve benzeri detayları, ona uzun uzun anlatmıstım, bugun hala iyi sır tutar, canımdır :)
İyi ki dogdun Aloşçuğum... Bil ki, ben, hayatımın sonuna kadar seni çok sevecegim ve hep yanında olacagım.. Hiç merak etme :) Bunu sen zaten biliyorsun... Kardeşini çok seven herkes, bu rahatlıgı ona vermeli yani "hep yanında olucam"... Bırakın şımarsınlar.. Zaten bir taneler, bunlardan başak yok.. Özel edisyon..Bize, bir yenisi daha katıldı buarada:) kocaman gözlü bir bebek, bak onun tam annesi olacak yaştayım mesela, o da ayrı bir konu... Eminim Alara da onu sımartacak "hep yanında olacagım" diye :) Tekrar tekrar iyi doğdun canım kardeşim.

Röck N Röll Sisterhoood ;))))






















1 yorum:

  1. ne tatlı bir kardeşsiniz ne iyi ki benim kızlarımsınız...

    YanıtlaSil