Zora düşene yardım eli uzatmak için bir oluyoruz ancak 'kardeş' dediğim adam, bana katil muamelesi yapıyor Atam, 'senin uzattığın elden ne çıkar' diyor kardeş dediğim adam bana, aynı yolda yürüdüğümü sandığım ADAM, beni kendi karanlık, hiç bir ise yaramayan, konuşmaktan başka hiç bi boka yaramayan o çirkin ve karanlık dünyasına çekiştiriyor Atam! Kimi sevmemem gerektiğini öğretiyor bu ülke bana Atam, sevgi namına kalan en ufak kırıntı ancak birileri zora düştüğünde ortaya çıkıyor Atam. Kardeş diyemiyorum kimseye, kendi içimizde bile birbirimizi çekemiyoruz Atam.
Yaşıtlarıma bakıyorum herkesin akıllar bir karış havada, saygı desen zaten alakamız yok, büyüklerime bakıyorum sürekli kavga halindeler..
Bu halk aç Atam! Vaaz veren adamlar sıcacık evlerinde, masalarında eti, sütü eksik kalmazken, vatandaş markette et reyonuna uğramıyor bile artık.
Cumhuriyeti kutlamak yasak ama düğün dernekte eğlence serbest Atam!!
Uzun lafın kısası, huzur içinde uyu istiyorum ama hiç birimiz uyuyamıyorken, sen de uyuyamazsın biliyorum..
Ve bugün, seni, fikrini, zikrini özlemle anıyoruz, zira o fikirlerden çok çok uzaktayız ve burası tabir yerindeyse cehennemi andırıyor Atam ve kurtulmak için çok geç...
güzel
YanıtlaSilbilumum tefekküre yeni yazılar yazılmamasını kınıyorum la..
YanıtlaSil